توماس پیکتی اقتصاددان فرانسوی و متولد 7 مه 1971 در شهر کلیشی فرانسه است و در مباحث درآمد مربوط به ثروت و نابرابری فعالیّت میکند.
توماس پیکتی
توماس پیکتی اقتصاددان فرانسوی و متولد 7 مه 1971 در شهر کلیشی فرانسه است و در مباحث درآمد مربوط به ثروت و نابرابری فعالیّت میکند. او مدیر مطالعات "مدرسه مطالعات عالی در علوم اجتماعی"[1]و استاد "مدرسه اقتصاد پاریس" است
توماس پیکتی اقتصاددان فرانسوی و متولد ۷ مه ۱۹۷۱ در شهر کلیشی فرانسه است و در مباحث درآمد مربوط به ثروت و نابرابری فعالیّت میکند. او مدیر مطالعات “مدرسه مطالعات عالی در علوم اجتماعی و استاد “مدرسه اقتصاد پاریس” است. او پس از اخذ مدرک لیسانس علوم و گذراندن دوره های “آماده سازی علمی” در سن ۱۸ سالگی وارد “مدرسه عالی Ecole Normale Superieur” شد، و به مطالعه ریاضیات و اقتصاد پرداخت. او در سن ۲۲ سالگی موفق به اخذ درجه دکتری ( با تز در زمینه توزیع ثروت که بخشی از آنرا در مدرسه اقتصاد لندن “LSE” و با کمک “روژه گِزنِری انجام داد) شد. به محض دریافت مدرک دکتری اش به دپارتمان علوم اقتصادی موسسه فناوری ماساچوست MIT رفت و در آنجا به عنوان استادیار از سالهای ۱۹۹۳ الی ۱۹۹۵ تدریس کرد. در سال ۱۹۹۵ به عنوان محقق به مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه (CNRS) رفت ، و در سال ۲۰۰۰ میلادی به عنوان مدیر (بخش) مطالعاتی EHESS منصوب شد. او در سال ۲۰۰۲ موفق به کسب جایزه بهترین اقتصاد دان جوان فرانسه را کسب کرد و بر اساس لیستی که در نوامبر سال ۲۰۰۳ اعلام شده است، او عضو محور علمی “انجمن چپ اروپا” شاخه “فرانسه” است که توسط “میشل روکار و “دومینیک استراس-کان” پایه گذاری شده است بوده است. در سال ۲۰۰۶ به عنوان اولین رئیس “مدرسه اقتصاد پاریس” که خودش در پایه گذاری اش نقش داشته منصوب شد. پس از چند ماه از این مقام را ترک کرد تا به “سگولِن (یا زِگولِن)رویال” در مبارزات انتخاباتی فرانسه کمک کند ( که بیطرفی سیاسی اش را از بین برد) در جریان مبارزات انتخاباتی ۲۰۰۷ فرانسه نیز به عنوان مشاور اقتصادی نامزد “حزب سوسیالیست” فرانسه، یعنی باز هم “رویال” فعالیت کرد که در مرحله دوم از نیکولا سارکوزی باخت. پیکتی تدریسش در مدرسه اقتصاد پاریس را از سال ۲۰۰۷ میلادی پی گرفت.
او ستون نویس روزنامه فرانسوی “آزادی”< است و برای روزنامه “لو موند” نیز به طور موقعیتی، سرمقاله مینویسد.
در آوریل سال ۲۰۱۲، پیکتی به همراه ۴۲ نفر دیگر در حمایت از نامزد انتخابات آن زمان فرانسه( و رئیس جمهور کنونی) فرانسوا اولاند، بیانیه ای نوشت. اولاند مبارزه را علیه سارکوز در مه همان سال برد. در سال ۲۰۱۳ او برنده جایزه دوسالانه بنیاد “ایریو یانسون” ( تحت انجمن اقتصادی اروپا) به عنوان اقتصاددان زیر ۴۵ ساله ای که ” تأثیر به سزایی در تحقیق نظری و کاربردی که در مطالعه علوم اقتصادی در اروپا بسیار مهم و شاخص است داشته است” شد.از او تاکنون یازده عنوان کتاب و مقاله چاپ شده که درباره مسائل درآمدهای بالا در فرانسه و توزیع درآمد و مقوله نابرابریها، مسئله وراثت از نقطه نظر تاریخی، مالیه ی توزیع اجتماعی در قرن بیستم است، آخرین اثر او نیز کتاب ” سرمایه در قرن بیست و یکم” است که ذیلاً درباره آن توضیحاتی ارائه شده است.
نظر شما چیست ؟
دیدگاه ها
تا کنون نظری ثبت نگردیده است.